کاربردهای امبولیزیشن

عوامل قطعی بروز فیبروم رحمی هنوز به طور دقیق مشخص نیستند. با این وجود، در ادامه به عواملی که در بروز این بیماری نقش بسزایی دارند، اشاره می‌کنیم:
• ژنتیک و سابقۀ خانوادگی
• نامنظم‌ بودن ترشح هورمون‌ ها
• کم‌ بودن میزان پروژسترون
• مصرف اندک و ناکافی میوه‌ و سبزی
• داشتن اضافه ‌وزن
• مصرف غذاهای التهاب ‌زا
• استرس و اضطراب
• هورمون‌ درمانی زنان یائسه

• بهم ریختن زمان عادت ماهانه
• درد در هنگام پریودی
• درد در هنگام رابطه جنسی
• اختلالات روده و ادرار
• ناباروری
• خونریزی شدید
• احساس فشار در شکم، تورم و بزرگ شدن شکم

فیبروم های رحمی انواع مختلفی دارند. پزشکان با توجه به اینکه، این فیبروم ها در کجای رحم رشد می کنند و چه نشانه هایی دارند، آنها را به ۳ دسته کلی تقسیم کرده اند:

سیستم درجه بندی فیبروم تنها برای فیبروم های ساب موکوزال کاربرد دارد و به شرح زیر است:

• فیبروم ساب موکوزال با گرید صفر: فیبروم ها به طور کامل (بین 90 تا 100 درصد) درون حفره رحم قرار دارند
• فیبروم ساب موکوزال با گرید یک: فیبروم ها بین 50 تا 90 درصد موارد درون رحم قرار دارند
• فیبروم ساب موکوزال با گرید دو: فیبروم ها بین 0 تا 49 درصد موارد درون رحم قرار دارند

تفاوت زیادی در رابطه با تعداد فیبروم ها در میان زنان وجود دارد. بسیاری از زنانی که با خونریزی های شدید و طولانی مدت قاعدگی مراجعه می کنند اغلب یک یا دو فیبروم بزرگ دارند که مسئول عمده علائم ، آنها هستند. در دیگر موارد، حتی دیده شده که زنان بیشتر از بیست تا فیبروم کوچک دارند که هر کدام کمتر از یک سانتی متر هستند.

در برخی از بانوان فیبروم رحم منجر به دردهای لگنی ,خونریزی های نامنظم قاعدگی ,اختلالات ادراری ,بطور نادر نازایی و در بسیاری از موارد نادر ، فیبرومها تبدیل به نوع بد خیم و سرطانی می شوند.
شایعترین علت مراجعه بیمارانی که فیبروم رحم دارند , خونریزی نامنظم که گاه به کم خونی شدید منجر می گردد.

ایجاد یبوست:
اگر فیبروم ها در بدن تشکیل شوند، تاثیرات بد و منفی بر روی اندام های داخلی فرد می گذارند. یکی از این اثرات منفی ایجاد هموروئید در فرد است، که یبوست را هم با خود به همراه دارد.
بی اشتهایی:
یکی دیگر از تاثیرات منفی فیبروم ها، بی اشتهایی فرد نسبت به خوردن مواد غذایی است؛ چرا که فیبروم به دیواره معده فشار می آورد و بیمار درد می کشد. در این حالت او روز به روز لاغر می شود.
فشار به مثانه:
تاثیر منفی دیگری که فرد مبتلا به فیبروم را آزار می دهد، این است که اگر فیبروم در محل مثانه رشد کرده باشد، فیبروم به مثانه فشار وارد می کند. فشار به مثانه موجب می شود فرد مجبور شود برای دفع ادرار در طول شب، مدام به دستشویی برود. بعلاوه اینکه ممکن است هنگام دفع، درد هم داشته باشد.

آمبولیزاسیون عروق رحمی:
این روش درمانی، روشی است غیر‌تهاجمی که مانع رسیدن جریان خون به فیبروم ها می‌شود واین‌گونه می‌توان آنها را درمان کرد. نتایج دراز مدت درمان با این روش، نشان دهنده رضایت افراد تحت درمان به اندازۀ عمل جراحی است.

میومکتومی:
میومکتومی که به عنوان فیبرومکتومی نیز شناخته می‌شود، عمل جراحی است که به منظور حذف یک یا چند فیبروم انجام می‌شود. برخلاف هیسترکتومی، رحم باقی می ماند و بیمار توانایی تولیدمثل خود را حفظ می‌کند. با توجه به محل و مقدار جراحات و تجربه و ترجیح جراح، میومکتومی می‌تواند به سه روش انجام شود:
.

فیبرومی که در لایۀ زیرمخاطی قرار دارد (یعنی در داخل حفرۀ آندومتر نفوذ کرده) را می توان به روش هیستروسکوپی برداشت. در هیستروسکوپی می توان فیبروم را با استفاده از یک رسکتوسکوپ که از طریق واژن و دهانۀ رحم وارد می شود، برداشت.

این روش از طریق یک برش کوچک در نزدیکی ناف انجام می‌شود. پزشک از لاپاروسکوپ و ابزار جراحی برای برداشتن فیبروم استفاده می‌کند. مطالعات نشان داده اند که روش لاپاراسکوپی منجر به بهبود سریع‌تر از روش لاپاروتومی یا جراحی باز می‌شود.

در این روش درمانی، پزشک در دیواره شکم برشی انجام می‌دهد و فیبرومها را از رحم خارج می‌کند.
در کل، روش درمانی لاپاروسکوپی دارای درد کمتری است و نیازمند سپری‌شدن مدت زمان کوتاه‌تری در بیمارستان نسبت به جراحی باز است.

هیسترکتومی عمل جراحی برای برداشتن رحم است. این عمل ممکن است شامل حذف دهانۀ رحم، تخمدان‌ها، لوله‌های فالوپ و سایر ساختارهای اطراف آن باشد. هیسترکتومی روشی قدیمی برای درمان فیبرومها است و اکنون تنها به عنوان آخرین گزینه توصیه می‌شود؛ چراکه پس از این عمل زن توانایی بچه‌دار شدن را از دست می‌دهد.

حذف به وسیلۀ بسامد رادیویی (RF):
روشی است که با استفاده از امواج رادیویی می‌توان تودۀ فیبرومی را حذف کرد.

‌هایفوتراپی:
در این روش با تولید حرارت یا تحریک به صورت متمرکز در داخل بدن، بدون صدمه‌زدن به بخش‌های خارج از هدف، تخریب فیبروم به وسیلۀ امواج اولتراسوند انجام می‌شود
.

امبولیزاسیون شریان فیبروم رحمی یکی از روش های درمان فیبروم رحم می باشد، که اخیرا مورد توجه بیشتری قرار گرفته است .
در این روش ترکیب چند مواد مسدود کننده به داخل شریان فیبروم رحم تزریق شده که باعث انسداد این عروق خون رسان می شوند . بنابراین با قطع خون رسانی و اکسیژن ,توده فیبروم رحم نکروز و غیر فعال می گردد. . حدود 90 درصد افرادی که تحت درمان قرار گرفته اند بهبود قابل توجهی در علائم خود مشاهده نمودند . متخصصین رادیولوژیست برای کاندید شدن فیبروم جهت امبولیزاسیون ,انجام ام ار ای را توصیه می کنند . انجام ام ار ای امکان تشخیص عروق تغذیه کننده فیبروم رحم را میسر ساخته، در نتیجه درمان مطلوبتر انجام می شود .
.

• فیبروم هایی که باعث خونریزی های شدید می شوند
• فیبروم هایی که باعث ایجاد درد و فشار در ناحیه مثانه و مقعد می شوند
• عدم تمایل به خارج کردن رحم
• عدم تمایل به بارداری

.

• ناشتایی به مدت 6 ساعت
• همراه داشتن مدارک قبلی
• همراه داشتن آزمایش انعقاد خون
• وجود یک همراه جهت انجام امور اداری

پس از تایید مدارک بیمار توسط پزشک رادیولوژیست , تحت هدایت دستگاه تصویربرداری, همراه با بی حسی موضعی کاتتر مخصوص از کشاله ران راست وارد شریان فیبرومهای رحم شده و سپس ترکیب چند مواد مسدود کننده بداخل شریان مورد نظر تزریق شده و همواره با دستگاه مراحل انجام تصویربرداری و چک می شود
در انتها کاتتر از شریان خارج شده و محل شکاف پانسمان می شود و با گذاشتن آنژیوسیل و کیسه شن مخصوص از خونریزی محل شکاف جلوگیری می شود .
امبولیزاسیون شریان فیبروم رحم بدون برش جراحی و فقط با ایجاد یک شکاف چند میلیمتری انجام می شود که بعد از گذشت مدت زمان کوتاهی آثارش باقی نمی ماند .

• انجام این عمل بدون بیهوشی بوده و تداخل بسیار کمتری نسبت به جراحی دارد
• بازگشت بیمار به زندگی عادی و روزمره در کوتاهترین زمان میسر می باشد
• خونریزی حداقل نسبت به جراحی دارد
• درصد عود بسیار کم می باشد
• نسبت به روش های دیگر ایمن. تر است
• آسان و سریع انجام می پذیرد
• باعث حفظ بارداری می شود
• درد لگن ، خونریزی شدید ، کم خونی و خستگی با امبولیزیشن پایان می پذیرد.